Véél van de ondernemers die ik spreek, hebben hetzelfde verlangen. Ik denk toch zeker 75%.
Die andere 25% heeft een ander verlangen, maar ziet dit in bijna gevallen als erg prettige ‘bijvangst’ trouwens.
Het verlangen naar meer rust in de kop. Meer rust in hun hele systeem. Niet eens altijd omdat ze enorm lopen te piekeren of bewust veel stress ervaren (soms ook duidelijk wél). Maar wel omdat ze het gevel hebben altijd aan te staan. Continue is hun hoofd alert, in staat van paraatheid. Ook op die momenten dat ze dat eigenlijk niet willen.
En het is dubbel. Want het ‘altijd aan staan’ als ondernemer is vaak één van hun sterke punten, hun kracht. Alert zijn op kansen die zich voordoen, snel in kunnen spelen op wat zich aandient, makkelijk brandjes kunnen blussen en een hoofd wat barst van de ideeën. Dat heeft ze gebracht tot waar ze nu staan met hun bedrijf. Maar dat maakt niet dat dat hoofd nu uit kan. Want er kan altijd meer. Het kan altijd beter. Er is altijd een next league om in te gaan spelen. En dat maakt ook een groot deel van de uitdaging, van de lol die ze halen uit het ondernemerschap.
En dus hebben ze het gevoel altijd aan te staan.
Herkenbaar?
Maar er is óók echt het verlangen naar een basisgevoel van rust en ontspanning.
Om vanuit die rust keuzes te maken. Te leiden. Nee te zeggen. Voor Ja te gaan.
Om vanuit die rust te ondernemen en te leven.
Uiteraard begeleid ik ze daar graag in, want het komt niet alleen je (privé)leven ten goede, maar ook je business als je niet altijd maar aan staat. Maar daar gaat dit blog niet over.
Ik wil je bewustmaken van het proces wat er voor nodig is om van ‘altijd aan staan’ naar ondernemen vanuit rust te gaan.
Allereerst is het nodig dat jij je bewust gaat worden. Bewust gaat worden van:
1) dit verlangen
2) wat JIJ kunt doen om die rust te ervaren (want dat is voor iedereen anders)
3) de momenten waarop jij geen rust ervaart (zodat je weet wanneer je dingen anders moet gaan doen dan dat je gewend bent)
Heb hierin mededogen voor jezelf. Want dit proces is er één van vallen en opstaan. Dit gaat niet in één keer goed.
Want bewustwording is de eerste stap. Maar vervolgens gaat het er om dat je van bewustwording naar bewustzijn gaat.
Je kunt het vergelijken met de leercirkel van Maslow, waarin je:
1) eerst bewust onbekwaam bent (je bent je niet bewust van het feit dat je naar rust verlangt).
2) Vervolgens wordt je bewust onbekwaam (je voelt het verlangen, maar kunt de gewenste rust nog niet ervaren).
3) Om daarna door te gaan naar bewust bekwaam (dat wat ik bewustwording noem omdat je in deze fase heel bewust nieuw gedrag gaat oefenen, nieuwe patronen gaat laten inslijten en je je dus bewust te worden hebt op welke momenten je dat moet doen).
4) Met uiteindelijk de fase van onbewust bekwaam (wat ik noem bewustzijn, omdat het je geen moeite meer kost te signaleren wanneer je de rust kwijt dreigt te raken en de onrust de kop opsteekt, je hebt dit vrijwel direct door én weet het tij te keren).
En uiteindelijk heb je écht ok te zijn met de keuzes die je maakt om de rust te blijven waarborgen. Dus als jij ergens ‘nee’ tegen zegt, dan heb je daar volledig ok mee te zijn, zonder dat daar nog een enorme interne dialoog aan vooraf gaat over of je het wel kunt maken om ‘nee’ te zeggen, wat de ander daar wel niet van zal vinden, of dat nu wel slim is etc. etc. Als jij er voor kiest om even niet aan te staan, maar bewust af te schakelen, heb je daar helemaal ok mee te zijn, zonder dat er ergens achter in je hoofd een stemmetje blijft zeuren dat je nu mogelijk ook X, Y of Z had kunnen doen of bedenken.
Van bewustwording naar bewustzijn en echt ok zijn met de keuzes en consequenties die daarbij horen. Het is een persoonlijk proces, geen ‘one size fits all’ én het heeft tijd nodig. En een beetje mededogen met jezelf.
Mocht jij je herkennen in dit verlangen, ga dan eens na waar jij je bevindt in dit proces en wat je te doen staat om door te groeien naar de volgende fase in het proces.