Sommige artikelen verdienen het om gedeeld te worden. Zoals dit artikel van mijn alumni coachee Simone. Waarom? Omdat het zo raak én mooi omschrijft wat het met jou doet op het moment dat je weet wat je bent. Echt bent. Niet wat je opleiding is. Niet wat je ervaring is. Maar wat JIJ bent, in elke vezel van je lijf.
JE BENT ZELF JE GROOTSTE FAN
‘Je bent er niet voor opgeleid en toch noem je jezelf schrijver. Is dat niet vreemd?’ Af en toe stellen mensen me die vraag en telkens hoop ik dat ze een grapje maken. Meestal is dat niet het geval. Mijn reactie is vaak niet meer dan een schaapachtige grijns. Terwijl ik echt wel weet dat mijn opleiding niet mijn loopbaan bepaalt. Wie bepaalt eigenlijk wie en wat je bent en wanneer je dat bent?
Vroeger las ik graag en schreef ik veel. Nederlands was mijn favoriete vak op de middelbare school, dus ging ik Nederlands studeren. Wat een tegenvaller. Na amper een halfjaar vond ik lezen en schrijven allesbehalve leuk. Eigenlijk was ik ook te jong om een goede keuze te maken. Wist ik veel wat ik wilde toen ik achttien was. Om het nog maar niet te hebben over de keuzemogelijkheden in binnen- en buitenland. Knappe kop die door die bomen nog het bos weet te zien.
Ook met twee diploma’s op zak wist ik jaren later nog steeds niet wat ik wilde. Sinds m’n afstuderen mag ik mezelf historica noemen. Maar ben ik dat ook, en heeft mijn opleiding ervoor gezorgd dat ik weet wie ik ben? Het antwoord is nee. Is dat gek? Zijn er mensen die een diploma met daarop ‘continuous improvement specialist’ of ‘vibe manager’ krijgen en dat dan ook honderd procent zijn?
Na een paar jaar peinzen, piekeren en coaching ben ik een stapje dichter bij het antwoord op de vraag wie ik ben. Ik ben schrijver. Wie dat bepaalt? Ik. Niet omdat ik betaald word voor alles wat ik schrijf. Niet omdat ik behalve complimenten ook nare feedback krijg. En ook niet omdat ik dagelijks drie uur schrijf.
Ik krijg vooral fijne dingen te horen, ik werk soms ook vrijwillig en schrijf soms dagen niet. Ben ik een schrijver? Zeg jij het maar. Niet dat het antwoord me veel kan schelen. Al geef ik heus toe dat ik een vreugdedansje deed toen iemand zei dat ze #fan van mijn werk is.
Je bepaalt zelf wie en wat je bent. Denk er maar eens goed over na. Wie bepaalt wat jij in je curriculum vitae zet? Jij. En wie schrijft een over-mij-tekst voor jouw website? Jij ook. Het is aan jou om uit te dragen wie en wat je bent. Om op een feestje te durven zeggen wat je doet. Met overtuiging, zonder schaapachtige grijns.
Mis je nog wat van die tsjakkaa? Ga dan leren, praten, nog meer leren en proberen. Investeer in jezelf. Durf jezelf kritische vragen te stellen en de antwoorden daarop te zoeken. En durf dan te zeggen wie en wat je bent. Met overtuiging. Want zeg nou zelf, laat jij je lekkende gootsteen repareren door iemand die ‘Ik ben loodgieter, denk ik’, zegt?
Pas sinds ik zeg dat ik schrijver ben, vragen mensen of ik voor ze wil schrijven. Niemand vraagt aan me of ik een schrijversopleiding heb gevolgd, niemand wil weten welke diploma’s ik aan de muur heb hangen (Ze liggen in een ladekastje, aan de muur staat zo protserig). Ik schrijf, ik durf te laten zien dat ik goed kan schrijven en dus ben ik schrijver. En mijn grootste fan.
Dit artikel verscheen eerder op de website van Simone Timmermans.
En dan ben ik heel benieuwd: hoe noem jij jezelf?