Yes, de maatregelen worden nog extra versoepeld, zo hoorden we afgelopen woensdag. Dat voelt als een verlichting, al zijn we er natuurlijk nog lang niet.
Nu zie ik twee dingen om me heen gebeuren onder coaches:
- Coaches gaan weer ‘back to normal’, pakken hun eerdere manier van werken weer op. Gewoon, omdat het kan.
- Coaches staan bewust stil bij hoe zij het vanaf nu willen. Willen zij ‘back to normal’? Of willen ze het anders? Ze hebben gezien en ervaren dat het anders óók kan. Nu ze de vrijheid terugkrijgen om (grotendeels) weer helemaal zelf te bepalen hoe ze hun werk inrichten, grijpen ze dit moment aan om zich af te vragen hoe zij het willen.
Misschien willen ze wel weer terug naar hoe het eerst was.
Maar misschien ook wel niet. Omdat ze ook de voordelen hebben ervaren van die andere manier van werken.
Misschien kiezen ze er wel voor om te blijven werken zoals ze de afgelopen weken hebben gedaan.
Misschien kiezen ze voor een nieuwe combi. Omdat ze voelen dat die beter past bij hoe ze niet alleen hun werk, maar ook hun leven écht in willen richten.
Zelf zie ik dit echt als een heel mooi moment om hier bewust bij stil te staan. Omdat wat ik hier boven beschrijf, natuurlijk niet alleen onder coaches gebeurt. De hele maatschappij wordt opgeroepen na te denken over hoe het anders kan.
Werknemers en werkgevers wordt gevraagd na te denken over hoe spreiding van werktijden nu werkelijkheid kan worden, zodat de druk in het verkeer en het ov naar beneden gaat.
Scholen kijken wat de mogelijkheden zijn van flexibeler onderwijs, kleinere klassen, (nog) meer eigenaarschap van leerlingen, (nog) meer oog voor de individuele talenten van leerkrachten.
Zaken die eigenlijk al tijden om aandacht vroegen. Hoog op de agenda stonden. Maar steeds was de urgentie niet groot genoeg om écht iets te veranderen.
Ik hoop oprecht dat de urgentie nu wél groot genoeg is en dat we heel serieus samen kijken naar hoe we het echt willen. Omdat we hebben gezien en ervaren dat het ook anders kan.
En in die grote maatschappelijke verandering mag jij alle ruimte pakken die je wilt om na te denken over hoe jij het wilt. Want als zelfstandig ondernemer ben jij degene die altijd al aan zet is, maar nu nog net wat meer 
.
.
Tot welke groep behoor jij? Ga jij als de wiedeweerga weer terug naar hoe je het voor de crisis deed, blijf jij werken zoals je het de afgelopen weken hebt gedaan, of ga jij voor een andere vorm?
Mooie vragen om je daarbij te stellen, zijn deze:
- Wat heb je de afgelopen periode gemist van hoe je het eerder deed en wil je dus graag weer terugbrengen in je business?
- Waar heb je de afgelopen periode van genoten?
- Hoe kun je dat vast blijven houden, wat is daarvoor nodig?
- Welke andere mogelijkheden zie je voor je om het nog fijner, nog makkelijker, nog waardevoller, nog moeitelozer te maken?
Wil je inspiratie over hoe het óók kan? Over hoe je je coachingsbedrijf op kunt schalen op een manier waaraan je wellicht nog niet hebt gedacht? Lees dan dit blog.
Ik mijmer in ieder geval nog even verder over hoe ik het écht wil.